به نقل از «قدس آنلاین»

بیت‌الغزل پیام‌ سال‌های مبارزه/ آزادی بیت‌المقدس در چشم‌انداز مبارزاتی امام خمینی(ره) پیش از پیروزی انقلاب چه جایگاهی داشت؟

تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۲۴۹۱۰

مسئله فلسطین در ادبیات امام خمینی(ره) چه جایگاهی دارد؟ این پرسش تا به اینجا ما را با انبوهی از پاسخ‌های رایج و چه بسا کلیشه‌ای روبه‌رو خواهد کرد. حال اگر شکل پرسیدن آن را کمی تغییر دهیم، خواهیم دید این پرسش به‌خصوص با فضای پرشبهه و ذهن‌های سرشار از علامت سؤال این روزها، تا چه اندازه می‌تواند اهمیت داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیایید این پرسش را این‌گونه مطرح کنیم که آزادی بیت‌المقدس و مسئله فلسطین در سال‌هایی که او را با تعابیری چون «آیت‌الله خمینی» و «حاج آقا روح‌الله» یاد می‌کردند و هیچ کس سقوط رژیم شاهنشاهی و پیروزی انقلاب اسلامی را پیش‌بینی نمی‌کرد، چقدر دغدغه امام خمینی(ره) بوده است؟

ضرورت پاسخ به این پرسش و بازخوانی مداوم آن را به‌خوبی می‌توان در پرسش‌های این روزهای نسل جدیدی که انقلاب را درک نکرده یافت؛ نسلی که چه بسا به‌راحتی این حرف را نیز از زبان برخی چهره‌ها بپذیرد که فلسطین اساساً دغدغه مردم در انقلاب 57 نبوده و مبارزات مردمی تنها محدود به آزاد کردن ملت ایران بوده نه فراتر از آن.

چطور می‌توان قبول کرد مردمی که به‌خصوص از سال 42 به بعد روز به روز پیوندشان با آیت‌الله خمینی(ره) بیشتر می‌شود، او را «امام»شان می‌خوانند و چشم انتظار پیام‌های او برای تعیین راهبردهای مبارزه هستند، آن هم در حالی که حمله به صهیونیسم جهانی و اسرائیل، بیت‌الغزل پیام‌های مبارزاتی او است، می‌توانند به یکی از محوری‌ترین دغدغه‌های رهبرشان بی‌اعتنا باشند؟

این ماجرا را هم نادیده بگیریم، تکرار مضامین ضداسرائیلی در شعارها را چطور می‌خواهیم تفسیر کنیم؟ اینکه مردم پس از هر جنایت رژیم شاه شعار می‌دهند «مردم چرا نشستین؟ ایران شده فلسطین» یا پس از آن شکست دادن دو بر یک اسرائیل در فروردین سال 49 در ورزشگاه امجدیه، حدود 30هزار نفر یک‌صدا، با شعارهای ضداسرائیلی ورزشگاه را پرمی‌کنند.

اگر با قرائن و شواهد فراوانی که وجود دارد پذیرفتیم فریاد آزادی‌خواهی ایرانی‌ها در سال57 صرفاً محدود به مرزهای جغرافیایی ایران نبوده و آن‌ها آزادی ایران و فلسطین را در کنار هم فریاد می‌زدند، بعد می‌توانیم ردپای آنچه در پررنگ کردن و تثبیت آن نقش داشته را پی بگیریم و در این میان بی‌شک نقش تکرار این گزاره در ادبیات امام(ره) است که آن را به عنوان یک راهبرد محوری در اهداف انقلاب اسلامی تثبیت می‌کند.

در آستانه روز قدس، چند نمونه از این موارد را با نگاهی به کتاب «امام خمینی و انتفاضه فلسطین» از انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی مورد بازخوانی قرار می‌دهیم.

1341؛ انتقاد از سلطه صهیونیست‌ها بر منابع ایران

در پیام امام درباره‌ لایحه‌ انجمن‌های ایالتی و ولایتی در سال 41 از سلطه‌ صهیونیست‌ها بر تأسیسات و منابع ایران و در قالب بهائیت، انتقاد شدیدی شده ‌است. در همین سال، در پاسخ به سؤال بازرگانان و اصناف قم در خصوص مصوبه‌ دولت علم برای توسعه‌ روابط اقتصادی با اسرائیل، آن را خطری بزرگ برای اسلام و استقلال و کیان مملکت برمی‌شمارند. در سال 42 در پاسخ به نامه‌ علمای یزد، امام(ره) خطر اسرائیل را برای اسلام و ایران بسیار جدی دانستند و همه را به اعتراض در برابر پیمان شاه با اسرائیل فراخواندند.

1342؛ «ملت ما با پیمان [با] اسرائیل مخالف است»

یکی از محکم‌ترین و تندترین موضع‌گیری‌های سیاسی امام(ره) در برابر شاه و اسرائیل، سخنرانی مشهور ایشان در مسجد اعظم قم پس از آزادی از زندان بود. ایشان در این سخنرانی، شاه را از توسعه‌ روابط نظامی و اقتصادی با اسرائیل بر حذر داشتند و به زیان‌آور بودن آن تأکید کردند. در ضمن، دولت‌های ترکیه و ایران را به دلیل جدایی از جمیع ممالک اسلامی، بسیار ملامت کردند و در بخشی از آن فریاد برآوردند :«ای مردم عالم، بدانید ملت ما با پیمان [با] اسرائیل مخالف است، این ملت ما نیست، این روحانیت ما نیست، دین ما اقتضا می‌کند که با دشمن اسلام موافقت نکنیم، قرآن ما اقتضا می‌کند که در مقابل صف مسلمین با دشمن اسلام هم پیوند(پیمان) نشویم، ما این حرف‌ها را می‌زنیم، مرتجع هستیم؟»

بدین ترتیب، امام(ره) اعلام خطر اسرائیل برای مسلمانان را به صورت حکم شرعی صادر و به واعظان و نوحه‌سرایان توصیه می‌کنند خطر اسرائیل و عمال آن را در همه جا به گوش مردم برسانند و سکوت در این مورد را کمک به دستگاه جبار و دشمنان اسلام عنوان کرده و اینچنین، مبارزه با اسرائیل، دشمن اسلام و مسلمین را در صدر اهداف مبارزاتی خود قرار می‌دهند.

خطاب به شاه: «والله، اسرائیل به درد تو نمی‌خورد»

با کشتار خونین مدرسه‌ فیضیه، امام(ره) ضمن تهدید شاه و توصیه به وی برای عبرت گرفتن از پدرش، در سخنرانی تاریخی خود که در مدرسه‌ فیضیه ایراد کردند، مبارزه با اسرائیل را همچنان در محور مبارزات قرار دادند و فرمودند:«... والله، اسرائیل به درد تو نمی‌خورد. اطلاع دادند که بعضی از اهل منبر را برده‌اند در سازمان امنیت، گفته‌اند: شما با سه موضوع کار نداشته باشید، پس از آن هرچه خواستید بگویید. یکی اینکه با شاه کاری نداشته باشید و از او حرف نزنید، یکی هم اینکه با اسرائیل کار نداشته باشید و دیگری هم اینکه شما نگویید دین در خطر است. اگر ما این سه مطلب اساسی را کنار بگذاریم، دیگر چه بگوییم. ما هر گرفتاری را که داریم مربوط به این سه مطلب است. تمام گرفتاری‌های ما [از این‌هاست]. می‌گویند: از شاه و اسرائیل حرف نزنید، رابطه‌ بین شاه و اسرائیل چیست؟ مگر شاه اسرائیلی است؟!»

در اعلامیه‌ امام(ره) به مناسبت چهلم فاجعه‌ مدرسه‌ فیضیه، خطاب به سران ممالک اسلامی و دولت‌های عربی و غیرعربی، زعمای دین و ملت و ارتش ایران، به تنفر و انزجار علمای اسلامی از همپیمانی با اسرائیل تصریح شده و ایشان آمادگی خود را برای شهادت به دست عمال اسرائیل اعلام می‌کنند.

1343؛ ننگ تحت‌الحمایگی ایران کهن در برابر اسرائیل

در پیام ماه محرم سال 1343ش امام به مناسبت سالگرد 15 خرداد 42، از تحت‌الحمایگی ایران بزرگ در برابر اسرائیل به عنوان ننگ برای مملکت کهنسالی مثل ایران یاد می‌کنند و خواستار وحدت مسلمین برای مقابله با اسرائیل می‌شوند. در بخشی از اعلامیه‌ امام(ره) در مخالفت با کاپیتولاسیون، ایشان به آمریکا و اسرائیل به عنوان دو همدست در آوارگی ملت مظلوم فلسطین اشاره و از سلطه‌ این دو بر بازار ایران ابراز تأسف می‌کنند.

1346؛ تحریم هر نوع رابطه سیاسی و تجاری با اسرائیل

پس از تبعید امام(ره) و مقارن با جنگ 6روزه، ایشان با صدور اطلاعیه‌ای، ضمن تذکر به ممالک اسلامی برای ریشه‌کن کردن ماده‌ فساد در قلب دنیای اسلام، داشتن هرگونه رابطه‌ سیاسی و تجاری با اسرائیل را حرام اعلام کرده، هرگونه همکاری با آن را مقابله با اسلام می‌دانند و مصرف کالاهای اسرائیلی را نیز بر مسلمانان حرام می‌شمارند. در ضمن، امام(ره) در همین سال، با ارسال نامه‌ای به هویدا، نخست‌وزیر وقت ایران، از او و دولت ایران به سبب داشتن پیمان برادری با اسرائیل و جریحه‌دار کردن عواطف مسلمین و همچنین زمینه‌سازی برای سلطه‌ اسرائیل بر اقتصاد ایران انتقاد می‌کنند و وی را از ادامه‌ آن، بر حذر می‌دارند.

1347؛ جواز شرعی استفاده از زکات در راه مبارزه با اسرائیل

در 6/6/1347 امام در پاسخ به نامه‌ گروهی از فداییان و جوانان مبارز فلسطین، ضمن اعلام وجوب و ضرورت مبارزه با اسرائیل، مجوز استفاده از مصرف زکات و سایر صدقات را برای رفع خطر اسرائیل در کمک به مدافعان و مبارزان صادر می‌کنند و این امر در مصاحبه با نماینده‌ الفتح در همین سال نیز مورد تأکید قرارگرفت و وجوب آن را گوشزد کردند.

1348؛ جنایت صهیونیست‌ها باید پیش چشم مجسم بماند

صهیونیست‌ها در 18 آگوست 1969، برابر با 30 مرداد 1348 مسجدالاقصی را به آتش کشیدند، دولت اسرائیل این عمل را به یک جهانگرد استرالیایی نسبت داد که دچار بیماری روانی بوده‌است. امام(ره) ضمن محکوم کردن این عمل صهیونیست‌ها و ملامت سران کشورهای اسلامی، درباره‌ تجدید بنای مسجدالاقصی اعلام کردند زمانی که فلسطین اشغالی آزاد نشده‌، مسلمانان نباید مسجدالاقصی را تجدید بنا کنند تا جنایات صهیونیست‌ها همچنان در مقابل چشمان مسلمانان مجسم بماند و محرک آنان در باز پس گرفتن سرزمین‌ها و مقدسات اسلامی باشد. در کتاب ولایت فقیه ایشان نیز مسئله‌ آتش زدن مسجدالاقصی، طرح و علت آن، وحدت نداشتن کشورهای اسلامی برای مبارزه با اسرائیل ذکر شده‌است.

یک سال بعد، امام(ره) در پیامی خطاب به حجاج بیت‌الله الحرام برای آزادی فلسطین از چنگال صهیونیسم و یاری مبارزان راه آزادی فلسطین، درخواست کمک و چاره‌جویی می‌کنند و در نهایت درباره تبدیل شدن ایران به پایگاه نظامی اسرائیل، هشدار می‌دهند.

از سوی دیگر، امام(ره) در قسمتی از سخنرانی خود درباره‌ جشن‌های 2هزارو500 ساله بیان می‌کنند کارشناسان اسرائیلی، برپاکنندگان این جشن‌ها بوده‌اند، چرا که در حال جنگ با اسلام هستند و از طرف دیگر، کشتی نفتی ایران نیز برای اسرائیلی که در جنگ با مسلمین است انرژی برده‌است. در بخش‌های بعدی پیام ایشان، به توطئه‌های صهیونیست‌ها به منظور ضربه زدن به احکام اسلامی و تخریب چهره‌ اسلام و تحریف قرآن کریم اشاره شده‌است.

دهه 50؛ اشاره به قضیه فلسطین به بهانه‌های مختلف

در طول دهه‌ 50 شمسی و تا تحولات انقلاب اسلامی، امام(ره) همچنان در اعلامیه‌های مختلف، در پاسخ به نامه‌های مردم، دانشجویان و علما، با واجب کردن جهاد بر تمام مسلمین برای آزادسازی فلسطین و حمایت از گروه‌های مبارز فلسطینی، این امر را در اذهان و افکار عمومی مسلمانان زنده نگه‌داشتند. به‌ویژه با جنگ رمضان «1973 م» (1393 ه.ق) رهبر انقلابی ایران با صدور پیامی به دولت‌ها و ملت‌های اسلامی، همه را به جهاد همه‌جانبه‌ قاطع و به دور از اختلافات، علیه اسرائیل فراخواندند و آن‌ها را از فروش نفت به اسرائیل بر حذر داشتند. همزمان با این پیام، پیام پرشوری نیز به ملت ایران ارسال کردند. در این پیام، ضمن اشاره به جشن‌های 2هزارو500 ساله و همزمانی آن با نبرد ملت‌های مسلمان و فلسطینی با اسرائیل، از اقدامات شاه در حمایت از اسرائیل و فروش نفت ایران به‌سختی انتقاد و ملت غیور ایران را موظف کردند از تأمین منافع آمریکا و اسرائیل در ایران جلوگیری و با آن مبارزه کنند. در ضمن همانند گذشته به علمای اعلام و مبلغان نیز گوشزد کردند جرایم اسرائیل را، در مساجد و محافل دینی برای مردم بیان کنند.

امام در خصوص وقایع سال «1975م» در لبنان که فالانژها، تحت حمایت صهیونیسم به فلسطینیان حمله بردند، پیامی صادر و به مردم برای کمک به بازماندگان آن‌ها توصیه‌هایی کردند. ایشان در قسمتی از سخنرانی خود به مناسبت بزرگداشت اربعین شهدای قم در نجف، در سال 1356ه.ش از اقدامات سادات و شاه ایران در به رسمیت شناختن اقدامات اسرائیل، پرده برداشتند. همزمان با تحولات انقلاب اسلامی، در سال‌های 56 و 57 در لبنان نیز اسرائیل علیه فلسطینیان و شیعیان وارد جنگ شد و امام(ره) در پیام‌های مکرر به این موضوع اشاره می‌کردند. ایشان در 17/7/ 57 اسرائیل را غده‌ سرطانی نامیدند و بر هر مسلمان، تجهیز علیه اسرائیل را لازم دانستند. ایشان در قسمتی از پیام خود به مناسبت چهلمین روز شهدای تبریز، از قضیه‌ اسرائیل به عنوان مصیبت بزرگ مسلمین نام بردند و آن را ناشی از اقدامات آمریکا و شاه خواندند. در آبان ماه 57 امام(ره) در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس، موافقت‌نامه‌ کمپ دیوید را توطئه‌ای علیه فلسطینیان و اعراب و زمینه‌ مشروعیت بخشیدن به تجاوزات اسرائیل دانستند و در مصاحبه‌ای دیگر با آن خبرگزاری، اقدام سادات را محکوم کردند. ایشان در مصاحبه با روزنامه‌ السفیر لبنان، درباره‌ سرنوشت قدس، تنها راه حل را بازپس‌گیری آن و برگرداندن قدس به مسلمین بیان کردند.

*محسن فاطمی نژاد

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: مبارزه با اسرائیل انقلاب اسلامی خطر اسرائیل صهیونیست ها امام خمینی خمینی ره امام ره

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۲۴۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیام تبریک فرمانده سپاه لرستان به مناسبت روز معلم

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان لرستان، در متن پیام تبریک سردار باقری فرمانده سپاه حضرت ابوالفضل علیه السلام به مناسبت سالروز شهادت شهید مطهری و گرامیداشت روز معلم آمده است:
«در جامعه‌ای که بر محور آموزش می‌چرخد، معلّم مرکز آن دایره و محور آن حرکت است.» مقام معظم رهبری (مدظله العالی)

ضمن گرامی داشت ۱۲ اردیبهشت ماه، سالروز شهادت استاد مطهری، اندیشمند و معلم علم و فرهنگ، این روز را به جامعه گرامی فرهنگیان اعم از معلمان، مربیان، اساتید و دبیران تبریک و تهنیت عرض می‌نماییم.

همواره نقش و تاثیر آموزش در سنین قابل تربیت برای همگان آشکار است؛ چنان چه بسیاری از انقلاب‌ها و پیروزی‌ها و حتی شکست‌ها و عقب ماندگی‌ها ریشه در تعلیم و ترییت افراد یک ملت دارد؛ زیرا هر جامعه با افرادی اداره می‌شود که در سال‌های متمادی و در زمان شکل گیری شخصیت و اعتقاد و تربیت پذیری و پرورش روان و جسم، دانش آموزان هر مملکت و متاثر از مربیان خود بوده اند.

سال‌ها در ملت ایران تحصیلات به قشر خاصی تعلق داشت و بی سوادی و فرهنگ و تربیت اسلامی در تربیت غرب زدگان و شرق زدگانی محو شده بود که سکان دار عرصه تعلیم و تربیت بودند. 

به برکت انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، معلمان آگاه و بیدار و عالم قدم به میدان گذاشتند، معلمانی که علاوه بر تحصیلات علمی، در دانشگاه انقلاب و هشت سال دفاع مقدس درس اخلاق و آزادگی را نیز از بر کرده بودند.

پس از انقلاب اسلامی ایران، عدالت اجتماعی و توسعه نه در معنای متعارف غربی‌ها، بلکه در معنای واقعی که رفع فقر علمی و فرهنگی و اقتصادی است، با درایت و نظام سازی امامین انقلاب زیر پرچم اسلام که روشی کامل برای حاکمیت جامعه است، شکل گرفت.

امروزه کشور اسلامی ایران با ورود به گام دوم انقلاب و پشت سر نهادن گام چهل ساله اول خود، بیش از پیش به دقت در عرصه پرورش و تربیت نیاز دارد و باید با رهنمود‌های رهبر فرزانه که بی شک راهبردی و کاربردی هستند و با توجه به اسناد فرادستی ادامه راه را با سربلندی و نیل به آرمان هایش با درایت و تلاش معلمان متعهد طی کند.

امید است با لطف خداوند منان و عنایات حضرت، ولی عصر (عج)، اهداف تعلیم و تربیت رسمی و عمومی ایران، علاوه بر آموزش و پرورش، در تمام ارگان‌های کشور اعم از رسانه‌ها و نهاد‌های متولی فرهنگی، نظامی و مذهبی نیز پیگیری و عملی شوند.